campana
Occitan
Etimologia
Del latin campāna, del nom de la region de Campania ont èran fargadas.
Prononciacion
- lengadocian, gascon /kamˈpano̞/
- França (Bearn) : escotar « campana »
- provençau /kãⁿˈpanə/
Sillabas
cam|pa|na
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian, gascon | |
| Singular | Plural |
| campana | campanas |
| [kamˈpano̞] | [kamˈpano̞s] |
campana femenin
- Instrument de percussion metallic en forma de vas redond, mai alargat a la basa, que tinda quand sas parets son percutadas per un batalh interior o un martèl exterior.
- (per extension) Tot çò que remembra una campana per sa forma.
Sinonims
arcaïc
Derivats
|
Locucions derivadas
Traduccions
Catalan
Etimologia
Del latin campāna, del nom de la region de Campania ont èran fargadas.
Prononciacion
- oriental /kəmˈpanə/, occidental /kamˈpana/
Sillabas
cam|pa|na
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| campana | campanes |
campana femenin
Espanhòl
Etimologia
Del latin campāna, del nom de la region de Campania ont èran fargadas.
Prononciacion
- /kamˈpana/
Sillabas
cam|pa|na
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| campana | campanas |
| [kamˈpana] | [kamˈpanas] |
campana femenin
Italian
Etimologia
Del latin campāna, del nom de la region de Campania ont èran fargadas.
Prononciacion
- /kamˈpana/
Sillabas
cam|pa|na
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| campana | campane |
| [kamˈpana] | [kamˈpane] |
campana femenin
Forma d'adjectiu
campana
- femenin singular de campano (de Campania)