Martèl modèrn

Occitan

Etimologia

Del latin martĕllum qu'a remplaçat lo classic mallĕum.

Prononciacion

/maɾˈtɛl/

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « martèl »

Sillabas

mar | tèl (2)

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
martèl martèls
[maɾˈtɛl] [maɾˈtɛls]

martèl masculin (lengadocian), (auvernhat)

  1. Instrument de fèrre amb un margue de fusta que servís generalament per fixar los clavèls.

Variantas dialectalas

Parents

Traduccions