martelar

Occitan

Etimologia

De martèl

Prononciacion

gascon, lengadocian /maɾteˈla/, /maɾteˈla/

provençau /maʀteˈla/, /maʀteˈla/

Sillabas

mar|te|lar

Vèrb

martelar

1. Batre a còps de martèl.
2. Tabalhar un objècte amb lo martèl.
3. (figurat) Apiejar, insistir sus un mot, un concèpte, per o far comprene sens far apèl al rasonament.

Variantas dialectalas

• marterar (gascon)

Derivats

• martelada / martèlament
• martelaire
• martelariá
• martelàs
• martelatge
• martelet
• martelièra
• martelejar
• martelon

alemand: hämmern (de) anglés: hammer (en), pound (en) basc: catalan: martellatge (ca)

espanhòl: martillear (es), martillar (es) francés: marteler (fr) italian: martellare (it), battere (it) portugués: martelar (pt)

Portugués

Etimologia

De martelo

Prononciacion

Portugal /mɐɾtɨˈlaɾ/, /mɐɾtɨˈlaɾ/

Brasil /mahteˈlaɾ/, /mahteˈlaɾ/, /maɾteˈla/, /maɾteˈla/

Sillabas

mar|te|lar

Vèrb

martelar

1. martelar ^(pt)