coa

Occitan

Etimologia

Del latin vulgar cōda, varianta del latin classic cauda.

Prononciacion

/ˈkuo/, /ˈkuo/

França (Bearn) : escotar « coa »

Sillabas

co | a (2)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
coa	coas
[ˈkuo]	[ˈkuos]

coa femenin

1. Anat. anim. Apendix mai o mens long situat a la part posteriora del còs d'unes animals.
2. Margue qu'es assimilat a la coa.
3. fig. Fila d'espèra.
4. Malhum de pesca rebalat per una nau.

Mots aparentats

• caudal

Provèrbi

de coa d'uèlh: del canton de l'uèlh

Traduccions

alemand: Schwanz (de) anglés: tail (en), queue (en) [3] catalan: cua (ca) chèc: corean: 꼬리 (ko) danés: eslovac: eslovèn: espanhòl: cola (es), rabo (es) masculin esperanto: vosto (eo) estonian: finlandés: francés: queue (fr) francoprovençau/arpitan: coa (frp)

italian: coda (it) japonés: 尻尾 (ja) lak: магъ (lbe) neerlandés: staart (nl) norvegian: ongrés: farok (hu) polonés: ogon (pl) portugués: cauda (pt) romanés: coadă (ro) rus: хвост (ru) sicilian: cuda (scn) suedés: turc: ucraïnian:

Francoprovençal

Etimologia

Del latin vulgar cōda, varianta del latin classic cauda.

Prononciacion

['kɔa]

Sillabas

co | a

Nom comun

coa femenin

Traduccions

• coa ^(oc)