Occitan

Etimologia

De coblar

Prononciacion

/'kuple/ França (Bearn) : escotar « coble »

Sillabas

co|ble

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
coble cobles
['kuple] ['kuples]

coble masculin

  1. Ensemble de dos èssers units per de sentiments o un interés comuns.
  2. (ancian) Parelh de buòus per laurar.
  3. Parelh de doas causas associadas o non.
    1. (matematicas) Parelh de la forma   ont   e   son elements de quines que siá ensembles, notada  . Sovent   se nomena la primièra compausanta del coble e   la segonda compausanta.
    2. (mecanica) Doas fòrças egalas, parallèlas e de direccion opausada, agissent en sens invèrs al tèrme d’un palfèr.
      • Un coble de fòrças.
    3. (mecanica) Accion mecanica que la resultanta   es nula.
    4. (fisica) Fòrça aplicada perpendicularament a l’axe d’un palfèr; equivalent pel moment d’inercia de la fòrça per una massa.
  4. Dos o gaireben
    • Un coble de jorn.

Sinonims

Traduccions