colar

Occitan

Prononciacion

[kuˈla]

França (Bearn) : escotar « colar »

Sillabas

co | lar (2)

Vèrb

colar

1. Rajar, regalojar, regolar.
2. Filtrar.
3. Empegar.
4. Costar.
5. Cotar (arrestar amb una còta).
6. Esflorar.
7. Avortar (per una flor).

Traduccions

alemand: anglés: catalan: colar (ca), regalimar (ca)[1]; filtrar (ca)[2]; enganxar (ca)[3]; costar (ca)[4]; falcar (ca)[5]; esflorar (ca)[6]; espanhòl: francés: couler (fr), ruisseler (fr)[1]; filtrer (fr)[2]; coller (fr)[3]; coûter (fr)[4]; câler (fr)[5]; éffleurer (fr)[6];

Nom comun

colar masculin

1. Correja o cadena que se bota a l'entorn del còl d'un animal.
2. Ornament, joièl, que fa lo torn del còl
3. Peça de l'arnesc d'un caval.
4. Peça en forma d'anèl circular o semicircular emplegada per estrénher un o maites objècte per fin de los manténer units.
5. Subre lo pelatge o plumatge d'un animal, taca anulara que fa lo torn del còl .

Derivats

• colaret
• colareta
• colaretar

Traduccions

• anglés: necklace ^(en), collar ^(en)
• catalan: collar ^(ca)
• francés: collier ^(fr)