collèga

Occitan

Etimologia

Del latin collega, de colligere, compausat de con- (« amb ») + legō (« elegir, causir »).

Prononciacion

lengadocian, gascon /kulˈlɛɣo̞/, /kulˈlɛɣo̞/

escotar « collèga »

provençau /kuˈlɛgə/, /kuˈlɛgə/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
collèga	collègas
[kulˈlɛɣo̞]	[kulˈlɛɣo̞s]

collèga masculin o femenin

1. Persona qu'exercís la meteissa profession o que trabalha dins la meteissa organizacion qu’una autra.
2. (familièr) Camarada, companh.

Variantas dialectalas

• amic (2)
• camarada (2)
• companh (2)

Parents

• collègi

Traduccions

alemand: Amtsbruder (de), Amtsgenosse (de), Genosse (de), Kollege (de) anglés: colleague (en), coworker (en) basc: catalan: col·lega (ca)

espanhòl: colega (es) francés: collègue (fr) italian: collega (it) portugués: colega (pt)