confir

Occitan

Etimologia

Del latin conficere de cum e facere, « preparar ».

Prononciacion

lengadocian, gascon /koɱˈfi/, /koɱˈfi/

provençau /kõⁿˈfi/, /kõⁿˈfi/

Sillabas

con|fir

Vèrb

confir

1. (cosina) Far còire doçamenton dins un siròp, una liquor, una graissa, d'aliments per realizar lor conservacion, per que la substància causida penetre alara l’aliment e s’i incorpore.
2. (cosina) far demesir.
3. Gastar, per un fruch, un legum.

Parents

• confidor
• confisariá
• confison
• confit / confitura

Traduccions

alemand: einlegen (de), einmachen (de) anglés: preserve (en) basc: catalan: confitar (ca)

espanhòl: confitar (es) francés: confire (fr) italian: confettare (it) portugués: confitar (pt)