Occitan

Etimologia

De fraire amb lo prefix «con-»

Prononciacion

lengadocian, gascon /kuɱˈfɾajɾe/
provençau /kũⁿˈfʀajʀe/

Sillabas

com|frai|re

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
confraire confraires
[kuɱˈfɾajɾe] [kuɱˈfɾajɾes]

confraire (lengadocian), (provençau); masculin, (femenin: confrairessa / consòrre)

  1. Lo que fa partit d’una companhiá, d’una societat religiosa, literària, artistica, etc., mai que tot quand òm s'i fa admetre per lo autres membres.
  2. (per extension) Lo qu'exercís la metissa profession liberala qu’un autre membre d'aqueste mestièr.

Variantas dialectalas

Sinonims

de mestièr

Derivats

Traduccions