consequent
Occitan
Etimologia
- Del latin consequens, participi present de consequi; «venir après, seguir»
Prononciacion
- lengadocian, gascon /konseˈken/
- provençau /kõⁿseˈkẽⁿ/
- escotar « consequent »
Sillabas
con|se|quent
Adjectiu
consequent
Declinason | ||
---|---|---|
Dialècte : lengadocian, gascon | ||
Singular | Plural | |
Masculin | consequent | consequents |
[konseˈken] | [konseˈken] | |
Femenin | consequenta | consequentas |
[konseˈkento̞] | [konseˈkento̞s] |
- (en parlar d’una persona) Que rasona, qu'agís amb un sens de seguida.
- (filosofia) Que qualifica un procediment racionalista.
- Qu'es logic dins sas accions e sa captenença.
- (en parlant d’una causa) Qu'es la seguida rasonabla de quicòm, en acòrdi amb aquel.
- (logica) Que pòt se deduire logicament.
- (musica) Partida consequenta.
- (D'usatge) Qu'es en granda quantitat; qu'es considérable.
Locucions derivadas
Antonims
Parents
Traduccions
Nom comun
consequent masculin
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian, gascon | |
Singular | Plural |
consequent | consequents |
[konseˈken] | [konseˈkens] |
- (Gramatica, filosofia) Nom donat al segond tèrme d’una proposicion o d’un entimèma.
- (Musica) Pèça jogada, dins una fuga, en respons, sus d’autras tonalitats.
- (Matematica) Lo segond tèrme d'un coeficient, per exemple lo tèrme dins la relacion , l'autre ( ) es l'antecedent.
Traduccions
Anglés
Etimologia
- Del latin consequens, participi present de consequi; «venir après, seguir»
Prononciacion
- /ˈkɑnsɪkwənt/
Sillabas
con|se|quent
Adjectiu
consequent
Nom comun
consequent
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
consequent | consequents |
[ˈkɑnsɪkwənt] | [ˈkɑnsɪkwənts] |