consumaire
Occitan
Etimologia
- De consumar
Prononciacion
- /kunsyˈmajɾe/
Sillabas
con|so|mai|re
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
consumaire | consumaires |
[kunsyˈmajɾe] | [kunsyˈmajɾes] |
consumaire (lengadocian), (provençau); masculin (femenin: consumaira / consumarela)
- (economia) (politica) Lo qu'aquerís de produits per son usatge personal, e non pas per los tornar vendre, per oposicion al revendeire, o tampauc per los incorporar dins un procediment de produccion, coma los crompaires professionals.
- (particular) Lo que beu, que manja, que despensa dins un cafè, un restaurant o una autre luòc de consomacion.
- (par extension) Lo que li agrada consumar.
Variantas
Sinonims
Parents
Traduccions
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Dialècte : lengadocian | ||
Singular | Plural | |
Masculin | consumaire | consumaires |
[kunsuˈmajɾe] | [kunsuˈmajɾes] | |
Femenin | consumaira | consumairas |
[kunsuˈmajɾo̞] | [kunsuˈmajɾo̞s] |
Declinason | ||
---|---|---|
Dialècte : provençau | ||
Singular | Plural | |
Masculin | consumaire | consumaires |
[kũⁿsuˈmajʀe] | [kũⁿsuˈmajʀes] | |
Femenin | consumarela | consumarelas |
[kũⁿsuˈmaʀelə] | [kũⁿsuˈmaʀelə] |
consumaire
- Que consuma