contente

Occitan

Prononciacion

/kon'tente/, /kon'tente/

Sillabas

con|ten|te

Forma de vèrb

contente

1. Primièra persona del singular de present del subjonctiu de contentar
2. Tresena persona del singular de present del subjonctiu de contentar

Catalan

Prononciacion

[?]

Forma de vèrb

contente

1. Primièra persona del singular de present del subjonctiu de contentar
2. Tresena persona del singular de present del subjonctiu de contentar
3. Tresena persona del singular de l'imperatiu afirmatu de contentar

Espanhòl

Prononciacion

[?]

Forma de vèrb

contente

1. Segonda persona dek singular de l'imperatiu de contentar.
2. Primièra persona del singular del present del subjunctiu de contentar.
3. Segonda persona del singular del present del subjunctiu de contentar.
4. Tresena persona del singular del present del subjunctiu de contentar.

Francés

Prononciacion

França (Brétigny-sur-Orge) : escotar « contente »

Prononciacion

/kɔ̃tɑ̃t/, /kɔ̃tɑ̃t/

Forma d'adjectiu

contente

1. Femenin singular de content

Forma de vèrb

contente

1. Primièra persona del singular de present de l'indicatiu de contenter
2. Tresena persona del singular de present de l'indicatiu de contenter
3. Primièra persona del singular de present del subjonctiu de contenter
4. Tresena persona del singular de present del subjonctiu de contenter
5. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatu de contenter

Italian

Prononciacion

[?]

Forma d'adjectiu

contente

1. Femenin plural de contento

Portugués

Etimologia

Del latin contentus.

Prononciacion

Estats Units d'America : escotar « contente »

Prononciacion

/kõˈtẽtɨ/, /kõˈtẽtɨ/

Adjectiu

contente masculin o femenin (plural: contentes)

1. content