contingéncia
Occitan
Etimologia
- Del latin contingentia « çò qu'escai, azard », de contingere, «escaire»
Prononciacion
lengadocian /kuntinˈd͡ʒensjo̞/, gascon /kuntinˈʒensjo̞/, provençau /kũⁿtĩⁿd͡ʒẽⁿˈsjə/
Sillabas
con|tin|gén|cia
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| contingéncia | contingéncias |
| [kuntinˈd͡ʒensjo̞] | [kuntinˈd͡ʒensjo̞s] |
contingéncia
- Qualitat de çò qu'es contingent ; probabilitat d'escaire.
- (filosofia) Possibilitat qu’una causa escasa o pas o qu’un èsser existisca o pas.
- (corrent) Çò que pòt escàser o pas.
Antonims
filosofia