conviccion
Occitan
Etimologia
Del latin convictio « demonstracion convenceira, decisiva » de convincĕre « convéncer ».
Prononciacion
/konβisˈsju/, provençau /kõⁿviˈsjũⁿ/
Sillabas
con|vic|cion
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| conviccion | conviccions |
| [konβisˈsju] | [konβisˈsjus] |
conviccion femenin
- Efièch qu’una pròva evidenta produch dins la ment, certitud qu’òm ten la vertat d’un fach, d’un principi.
- (drech) Pròva evidenta d’un fach qu'una persona es acusada.
Derivats
Traduccions
|