corrir

Occitan

Etimologia

Del latin currĕre.

Prononciacion

[kuˈri], /kuˈri/

Sillabas

cor | rir

Vèrb

corrir

1. Caminar amb velocitat.

Derivats

• correguda

Variantas dialectalas

• córrer
• correr

Reviradas

alemand: rennen (de) anglés: to run (en) cannada: ಓಡು (kn) catalan: córrer (ca) espanhòl: correr (es) francés: courir (fr)

francoprovençau/arpitan: corir (frp) grèc: τρέχω (el) italian: correre (it) portugués: correr (pt) sicilian: cùrriri (scn) sard: cùrrere (sc)