coterèra
Occitan
Etimologia
- Derivat de cotèth dab lo sufixe -èra.
Prononciacion
/kuteˈɾɛrɔ/
Nom comun 1
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
coterèra | coterèras |
[kuteˈɾɛrɔ] | [kuteˈɾɛrɔs] |
coterèra femenin (gascon) (Masculin: coterèr)
- Persona de que lo mestièr ei de fabricar o véner cotèths, coterets o autes instruments talhants com raseders o cisèus.
Variantas dialectalas
- coteliera (lemosin) (provençal) (vivaroaupenc)
- cotelièira (lengadocian)
Parents
Traduccions
Nom comun 2
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
coterèra | coterèras |
[kuteˈɾɛrɔ] | [kuteˈɾɛrɔs] |
coterèra femenin (gascon)
- Estuit per los costèths.
Referéncias
- Dicod'Òc, multidiccionari occitan deu Congrès Permanent de la lenga occitana disponible au https://www.locongres.org