coteliera

Occitan

Etimologia

Derivat de cotèu o de coteu ambe lo sufixe -iera.

Prononciacion

/kuteˈljeʁɔ/, /kuteˈljeʁɔ/ (provençau) (lemosin)

Nom comun

Declinason
Dialècte : provençau
Singular	Plural
coteliera	cotelieras
[kuteˈljeʁɔ]	[kuteˈljeʁɔ]

coteliera femenin (lemosin) (provençau) (vivaroaupenc) (Masculin : cotelier)

1. Persona que lo mestier es de fabricar o de vendre de cotèus, de ganivets o d'autreis instruments talhants coma rasors o cisèus.

Variantas dialectalas

• cotelièira (lengadocian)
• coterèra (gascon)

Parents

• coteu
• cotèu

Traduccions

anglés: cutler (en) espanhòl: cuchillera (es)

francés: coutelière (fr) italian: coltenillaia (it)

Referéncias

• Dicod'Òc, multidiccionari occitan deu Congrès Permanent de la lenga occitana disponible au https://www.locongres.org