Occitan

Etimologia

Del francic *krōk.

Prononciacion

/kɾɔk/

França (Bearn) : escotar « cròc »

 Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular Plural
cròc cròcs
[kɾɔk] [kɾɔks]

cròc masculin

  1. Peça de metal de forma corbada que s'acaba en punta e servís per i penjar quicòm.
  2. Cadun dels quatre ulhals d'un animal carnivòr.
  3. Còp de dent, mossegada.

Derivats

Sinonims

Traduccions