dàtil
Occitan
Etimologia
Del latin dactylus, manlevat al grèc ancian δάκτυλος (dáktulos) « det », bensai un mot deformat d'una lenga semitica, veire l'arabi دَقَل (daqal) « varietat de palmièr » o l'ebrèu דֶּקֶל (deqel) « datièr ».
Prononciacion
/ˈdatil/
França (Bearn) : escotar « dàtil »
Sillabas
dà | til (2)
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| dàtil | dàtils |
| [ˈdatil] | [ˈdatils] |
dàtil masculin
- Fruch del datilièr.