dòma
Occitan
Etimologia
- Del latin doma « teulat de l'ostat » eissit del grèc ancian δῶμα (« ostal ») d’una racina indoeuropèa que dona domus en latin.
Prononciacion
- lengadocian, gascon /ˈdɔmo̞/
- escotar « dòma »
- provençau /ˈdɔmə/
Sillabas
dò|ma
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian, gascon | |
Singular | Plural |
dòma | dòmas |
[ˈdɔmo̞] | [ˈdɔmo̞s] |
dòma masculin
- (arquitectura) Obratge en forma de copa capvirada, que subremonta un grand edifici.
- Copòla, partida interiora
- (per metonimia, edifici) Bastiment caracterizat per son dòma.
- (per analogia) Vòlta de fulham, los cèls.
- (geografia, per analogia) Relèu arredonit.
Locucions derivadas
Traduccions
|