Occitan

Etimologia

Del latin dēcipere vengut *dēcipēre en latin popular.

Prononciacion

/de'se.βɾe/

de | ce | bre (3)

 Vèrb

decebre (lemosin) (lengadocian) (provençau) (vivaroaupenc)

  1. Enganar qualqu’un dins sos espers, son esperança.
    • Me decebèt per son biais d’agir.
  2. Far vana una esperança.

Variantas dialectalas

Lengadocian
Infinitiu decebre
Gerondiu decebent
Participi passat
singular plural
masculin decebut decebuts
femenin decebuda decebudas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present decebi
decebe[N 1]
decebes decep decebèm decebètz decebon
Imperfach decebiái decebiás decebiá decebiam decebiatz decebián
Preterit decebèri decebères decebèt decebèrem decebèretz decebèron
Futur decebrai decebràs decebrà decebrem decebretz decebràn
Condicional decebriái decebriás decebriá decebriam decebriatz decebrián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present decépia decépias decépia decepiam decepiatz decépian
Imperfach decebèsse decebèsses decebèsse decebèssem decebèssetz decebèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu decep ! decepiam ! decebètz !
Negatiu decépias pas ! decepiam pas ! decepiatz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, montpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)

Traduccions

Catalan

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « decebre »

Etimologia

Del latin dēcipere vengur *dēcipēre en latin popular.

Prononciacion

oriental /dəˈsɛ.βɾə/
occidental /deˈse.βɾe/

de | ce | bre (3)

 Vèrb

decebre

Traduccions

  1. decebre