Occitan

Etimologia

Manlèu del latin deductio.

Prononciacion

/deðy't͡sju/

Sillabas

de|duc|cion

 Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular Plural
deduccion deduccions
[deðy't͡sju] [deðy't͡sjus]

deduccion femenin

  1. Accion de sostraire una soma d'una autra.
    • Fa una deduccion de la soma principala.
  2. (didactica) Accion de tirar una consequéncia, d'inferir una causa d'una autra.
    • Aquelas deduccions son pas que d´ipotèsis.
  3. (logica) Procediment que mena de la causa als efièchs, del principi a la consequéncias, del general al singular.
    • La deduccion es opausada a l’induccion.
  4. (Istòria romana) Deduccion de colonia (deducere coloniam): installa ion d'unq colonia de ciutadans romans sus de tèrras preses als vencuts.

Traduccions