deseretar

Occitan

Etimologia

Deu prefixe des- e deu vèrbe eretar.

Prononciacion

/dezereˈta/, /dezereˈta/

França (Bearn) : escotar « deseretar »

Sillabas

de | se | re | tar (4)

Vèrb

deseretar (gascon), (lengadocian)

1. privar d'un eretatge ua persona qui'u podèva recéber de dret.

Mots aparentats

• eretatge
• eretar
• eretèr
• eretèra

Variantas dialectalas

• deseiretar (auvernhat), (lengadocian), (provençau)

Traduccions

anglés: to disinherit (en) espanhòl: deseredar (es) francés: déshériter (fr)

italian: diseredare (it) portugués: deserdar (pt)

Conjugason

Gascon

Infinitiu	deseretar
Gerondiu	deseretant
Participi passat
	singular			plural
masculin	deseretat			deseretats
femenin	deseretada			deseretadas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	jo	tu	eth era	nosautes nosautas	vosautes vosautas	eths eras
Present	desereti	deseretas	desereta	deseretam	deseretatz	deseretan
Imperfach	deseretavi	deseretavas	deseretava	deseretàvam	deseretàvatz	deseretavan
Preterit	deseretèi	deseretès	deseretè	deseretèm	deseretètz	deseretèn
Futur	deseretarèi	deseretaràs	deseretarà	deseretaram	deseretaratz	deseretaràn
Condicional	deseretarí	deseretarés	deseretaré	deseretarem	deseretaretz	deseretarén
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	jo	tu	eth era	nosautes nosautas	vosautes vosautas	eths eras
Present	desereti	deseretes	deserete	deseretem	deseretetz	desereten
Imperfach	deseretèssi	deseretèsses	deseretèsse	deseretèssem	deseretèssetz	deseretèssen
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	jo	tu	eth era	nosautes nosautas	vosautes vosautas	eths eras
Afirmatiu	—	desereta !	—	deseretem !	deseretatz !	—
Negatiu	—	ne deseretes pas !	—	ne deseretem pas !	ne deseretetz pas !	—