Occitan

Etimologia

Del latin hereditare.

Prononciacion

/eɾeˈta/

França (Bearn) : escotar « eretar »

Sillabas

e | re | tar (3)

 Vèrb

eretar (gascon)

  1. Recéber per via de succession bens o proprietat d'ua persona defunta.

Derivats

Variantas dialectalas

Traduccions

Conjugason

Gascon
Infinitiu eretar
Gerondiu eretant
Participi passat
singular plural
masculin eretat eretats
femenin eretada eretadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
jo tu eth
era
nosautes
nosautas
vosautes
vosautas
eths
eras
Present ereti eretas ereta eretam eretatz eretan
Imperfach eretavi eretavas eretava eretàvam eretàvatz eretavan
Preterit eretèi eretès eretè eretèm eretètz eretèn
Futur eretarèi eretaràs eretarà eretaram eretaratz eretaràn
Condicional eretarí eretarés eretaré eretarem eretaretz eretarén
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
jo tu eth
era
nosautes
nosautas
vosautes
vosautas
eths
eras
Present ereti eretes erete eretem eretetz ereten
Imperfach eretèssi eretèsses eretèsse eretèssem eretèssetz eretèssen
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
jo tu eth
era
nosautes
nosautas
vosautes
vosautas
eths
eras
Afirmatiu ereta ! eretem ! eretatz !
Negatiu ne eretes pas ! ne eretem pas ! ne eretetz pas !