Occitan

Etimologia

De gantar amb lo prefix privatiu des-.

Prononciacion

/dezganˈta/

Sillabas

des | gan | tar (3)

 Vèrb

desgantar

  1. Quitar un gant o los dos.

Antonims

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu desgantar
Gerondiu desgantant
Participi passat
singular plural
masculin desgantat desgantats
femenin desgantada desgantadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present desganti
desgante[N 1]
desgantas desganta desgantam desgantatz desgantan
Imperfach desgantavi desgantavas desgantava desgantàvem desgantàvetz desgantavan
Preterit desgantèri desgantères desgantèt desgantèrem desgantèretz desgantèron
Futur desgantarai desgantaràs desgantarà desgantarem desgantaretz desgantaràn
Condicional desgantariái desgantariás desgantariá desgantariam desgantariatz desgantarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present desgante desgantes desgante desgantem desgantetz desganten
Imperfach desgantèssi desgantèsses desgantès
desgantèsse
desgantèssem desgantèssetz desgantèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu desganta ! desgantem ! desgantatz !
Negatiu desgantes pas ! desgantem pas ! desgantetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)