gantar

Occitan

Etimologia

De gant.

Prononciacion

/ganˈta/, /ganˈta/

Sillabas

gan | tar (2)

Vèrb

gantar

1. Vestir d'un gant.

Variantas dialectalas

• engantar

Antonims

• desgantar

Traduccions

anglés: to glove (en) catalan: enguantar (ca) espanhòl: enguantar (es)

francés: ganter (fr) italian: inguantare (it)

Conjugason

Lengadocian

Infinitiu	gantar
Gerondiu	gantant
Participi passat
	singular			plural
masculin	gantat			gantats
femenin	gantada			gantadas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	ganti gante	gantas	ganta	gantam	gantatz	gantan
Imperfach	gantavi	gantavas	gantava	gantàvem	gantàvetz	gantavan
Preterit	gantèri	gantères	gantèt	gantèrem	gantèretz	gantèron
Futur	gantarai	gantaràs	gantarà	gantarem	gantaretz	gantaràn
Condicional	gantariái	gantariás	gantariá	gantariam	gantariatz	gantarián
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	gante	gantes	gante	gantem	gantetz	ganten
Imperfach	gantèssi	gantèsses	gantès gantèsse	gantèssem	gantèssetz	gantèsson
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Afirmatiu	—	ganta !	—	gantem !	gantatz !	—
Negatiu	—	gantes pas !	—	gantem pas !	gantetz pas !	—
Nòtas