desirar

Occitan

Etimologia

Del latin desiderare (« regretar l’abséncia de qualqu’un o quicòm »), derivat de sidus, sideris (« constellacion, estela »)

Prononciacion

/dezi'ra/, /dezi'ra/

Sillabas

de|si|rar

Vèrb

desirar

1. Voler possedir un ben o un avantatge que se ten pas.
2. Formular lo vòt qu’una causa se complisca.
3. Sentir un desir carnal per un òme o una femna, aver enveja de far l’amor amb aquela persona.

Traduccions

alemand: wünschen (de) anglés: to desire (en) catalan: desitjar (ca) francés: desirer (fr)

italian: desiderare (it) neerlandés: portugués: desejar (pt) espanhòl: desear (es)

Conjugason

Lengadocian

Infinitiu	desirar
Gerondiu	desirant
Participi passat
	singular			plural
masculin	desirat			desirats
femenin	desirada			desiradas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	desiri desire	desiras	desira	desiram	desiratz	desiran
Imperfach	desiravi	desiravas	desirava	desiràvem	desiràvetz	desiravan
Preterit	desirèri	desirères	desirèt	desirèrem	desirèretz	desirèron
Futur	desirarai	desiraràs	desirarà	desirarem	desiraretz	desiraràn
Condicional	desirariái	desirariás	desirariá	desirariam	desirariatz	desirarián
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	desire	desires	desire	desirem	desiretz	desiren
Imperfach	desirèssi	desirèsses	desirès desirèsse	desirèssem	desirèssetz	desirèsson
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Afirmatiu	—	desira !	—	desirem !	desiratz !	—
Negatiu	—	desires pas !	—	desirem pas !	desiretz pas !	—
Nòtas