despens

Occitan

Etimologia

Del latin dispensum, participi passat neutre substantivat de dispendere (« pesar en distribuissent ».

Prononciacion

/des'pens/, /des'pens/

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
despens	despenses
[des'pens]	[des'penses]

despens  masculin

1. Çò que se despensa.
   • Aprene quicòm a sos despenses.
2. (drech) Fraisses que còsta lo fach de contunhar un procès.
   • La partida que pèrd es sovent condamnada als despenses.

Derivats

• al despens de / au despens de

Sinonims

• còst
• despensa

Traduccions

alemand: Kosten (de) (1), Gerichtskosten (de) (2) anglés: expense (en) basc: kontura (eu) catalan: despesa (ca)

espanhòl: costo (es) francés: dépens (fr) italian: spese (it) portugués: custa (pt)