Occitan

Etimologia

De plegar amb lo prefix des-.

Prononciacion

/despleˈɣa/

França (Bearn) : escotar « desplegar »

Sillabas

des | ple | gar (3)

 Vèrb

desplegar

  1. Desfar de plecs.

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu desplegar
Gerondiu desplegant
Participi passat
singular plural
masculin desplegat desplegats
femenin desplegada desplegadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present desplegui
desplegue[N 1]
desplegas desplega desplegam desplegatz desplegan
Imperfach desplegavi desplegavas desplegava desplegàvem desplegàvetz desplegavan
Preterit despleguèri despleguères despleguèt despleguèrem despleguèretz despleguèron
Futur desplegarai desplegaràs desplegarà desplegarem desplegaretz desplegaràn
Condicional desplegariái desplegariás desplegariá desplegariam desplegariatz desplegarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present desplegue desplegues desplegue despleguem despleguetz despleguen
Imperfach despleguèssi despleguèsses despleguès
despleguèsse
despleguèssem despleguèssetz despleguèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu desplega ! despleguem ! desplegatz !
Negatiu desplegues pas ! despleguem pas ! despleguetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)