Occitan

Etimologia

Del latin plicare.

Prononciacion

/pleˈɣa/

França (Bearn) : escotar « plegar »

Sillabas

ple | gar (2)

 Vèrb

plegar

  1. Far de plecs amb quicòm.
  2. Corbar, clinar.
  3. (figurat) Assubjectir, fair cedir, acostumar.
  4. (familièr) Acabat amb quicòm.

Variantas dialectalas

Sinonims

figurat

Derivats

Locucions

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu plegar
Gerondiu plegant
Participi passat
singular plural
masculin plegat plegats
femenin plegada plegadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present plegui
plegue[N 1]
plegas plega plegam plegatz plegan
Imperfach plegavi plegavas plegava plegàvem plegàvetz plegavan
Preterit pleguèri pleguères pleguèt pleguèrem pleguèretz pleguèron
Futur plegarai plegaràs plegarà plegarem plegaretz plegaràn
Condicional plegariái plegariás plegariá plegariam plegariatz plegarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present plegue plegues plegue pleguem pleguetz pleguen
Imperfach pleguèssi pleguèsses pleguès
pleguèsse
pleguèssem pleguèssetz pleguèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu plega ! pleguem ! plegatz !
Negatiu plegues pas ! pleguem pas ! pleguetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)