plecar

Occitan

Etimologia

Del latin plicare

Prononciacion

/pleˈka/, /pleˈka/

Sillabas

ple|car

Vèrb

plecar

1. Far de plecs amb quicòm.
2. Corbar, clinar.
3. (figurat) Assubjectir, fair cedir, acostumar.
4. (familièr) Acabat amb quicòm.

Variantas dialectalas

• plegar
• plejar (lemosin)

Sinonims

• fiblar
• tòrcer

figurat

• cedir

Parents

• plec
• plecadura

Traduccions

alemand: falten (de), biegen (de) anglés: fold (en) basc: plegar (eu) catalan: plegar (ca), doblegar (ca)

espanhòl: plegar (es), doblar (es) francés: plier (fr) italian: piegare (it) portugués: dobrar (pt)

Conjugason

Lengadocian

Infinitiu	plecar
Gerondiu	plecant
Participi passat
	singular			plural
masculin	plecat			plecats
femenin	plecada			plecadas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	plequi pleque	plecas	pleca	plecam	plecatz	plecan
Imperfach	plecavi	plecavas	plecava	plecàvem	plecàvetz	plecavan
Preterit	plequèri	plequères	plequèt	plequèrem	plequèretz	plequèron
Futur	plecarai	plecaràs	plecarà	plecarem	plecaretz	plecaràn
Condicional	plecariái	plecariás	plecariá	plecariam	plecariatz	plecarián
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	pleque	pleques	pleque	plequem	plequetz	plequen
Imperfach	plequèssi	plequèsses	plequès plequèsse	plequèssem	plequèssetz	plequèsson
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Afirmatiu	—	pleca !	—	plequem !	plecatz !	—
Negatiu	—	pleques pas !	—	plequem pas !	plequetz pas !	—
Nòtas