Occitan

Etimologia

Del bas latin duplare.

Prononciacion

/duˈbbla/

França (Bearn) : escotar « doblar »

Sillabas

do | blar (3)

 Vèrb

doblar

  1. Far venir doble, multiplicar per dos.
  2. Cóser doas espessors d'estòfa a un vestit.
  3. Audiov. Remplaçar las voses d'un film dins una lenga estrangièra per de dialògs dins sa lenga.

Sinonims

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu doblar
Gerondiu doblant
Participi passat
singular plural
masculin doblat doblats
femenin doblada dobladas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present dobli
doble[N 1]
doblas dobla doblam doblatz doblan
Imperfach doblavi doblavas doblava doblàvem doblàvetz doblavan
Preterit doblèri doblères doblèt doblèrem doblèretz doblèron
Futur doblarai doblaràs doblarà doblarem doblaretz doblaràn
Condicional doblariái doblariás doblariá doblariam doblariatz doblarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present doble dobles doble doblem dobletz doblen
Imperfach doblèssi doblèsses doblès
doblèsse
doblèssem doblèssetz doblèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu dobla ! doblem ! doblatz !
Negatiu dobles pas ! doblem pas ! dobletz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)

Catalan

Etimologia

Del bas latin duplare.

Prononciacion

/dubˈbla/

Espanha (Barcelona) : escotar « doblar »

 Vèrb

doblar

  1. Doblar.

Espanhòl

Etimologia

Del bas latin duplare.

Prononciacion

/doˈblaɾ/

Colómbia (Cartagena) : escotar « doblar »

 Vèrb

doblar

  1. Doblar.