Occitan

Etimologia

Del latin fibulare « agafar amb una fibula ».

Prononciacion

/fiˈβla/

Sillabas

fi|blar

 Vèrb

fiblar (lengadocian)

  1. Far de plecs amb quicòm.

Derivats

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu fiblar
Gerondiu fiblant
Participi passat
singular plural
masculin fiblat fiblats
femenin fiblada fibladas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present fibli
fible[N 1]
fiblas fibla fiblam fiblatz fiblan
Imperfach fiblavi fiblavas fiblava fiblàvem fiblàvetz fiblavan
Preterit fiblèri fiblères fiblèt fiblèrem fiblèretz fiblèron
Futur fiblarai fiblaràs fiblarà fiblarem fiblaretz fiblaràn
Condicional fiblariái fiblariás fiblariá fiblariam fiblariatz fiblarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present fible fibles fible fiblem fibletz fiblen
Imperfach fiblèssi fiblèsses fiblès
fiblèsse
fiblèssem fiblèssetz fiblèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu fibla ! fiblem ! fiblatz !
Negatiu fibles pas ! fiblem pas ! fibletz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)

Catalan

Etimologia

Del latin fibulare « agafar amb una fibula ».

Prononciacion

Oriental: central /fiˈβɫa/, balear /fibˈbɫa/
Occidental: nord-occidental /fiˈβɫa/, valencian /fiˈβɫaɾ/

Sillabas

fi|blar

 Vèrb

fiblar

  1. Fissar