Occitan

Etimologia

De gafar.

Prononciacion

/aɣaˈfa/

Lengadocian : escotar « agafar »

Sillabas

a | ga | far

 Vèrb

agafar

  1. Encrocar, penjar
  2. Agantar.

Derivats

Variantas dialectalas

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu agafar
Gerondiu agafant
Participi passat
singular plural
masculin agafat agafats
femenin agafada agafadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present agafi
agafe[N 1]
agafas agafa agafam agafatz agafan
Imperfach agafavi agafavas agafava agafàvem agafàvetz agafavan
Preterit agafèri agafères agafèt agafèrem agafèretz agafèron
Futur agafarai agafaràs agafarà agafarem agafaretz agafaràn
Condicional agafariái agafariás agafariá agafariam agafariatz agafarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present agafe agafes agafe agafem agafetz agafen
Imperfach agafèssi agafèsses agafès
agafèsse
agafèssem agafèssetz agafèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu agafa ! agafem ! agafatz !
Negatiu agafes pas ! agafem pas ! agafetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)

Catalan

Etimologia

Etimologia de completar. (Ajustar)

Prononciacion

/əɣəˈfa/ (oriental central), /əʝəˈfa/, /əɣəˈfa/ (balear), /aɣaˈfa/ (nòrd-occidental), /aɣaˈfaɾ/ (valencian)

 Vèrb

agafar

  1. Agantar.