Occitan

Etimologia

Del latin vulgar pendicare, derivat del latin classic pendēre.

Prononciacion

/penˈd͡ʒa/

França (Bearn) : escotar « penjar »

Sillabas

pen | jar (2)

 Vèrb

penjar

  1. Èsser mantengut per sa part superiora sens res que la sostenga per dejós.
  2. Estacar una persona amb una còrda al cap a un pòst per tal que morisca.

Sinonims

Derivats

Antonims

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu penjar
Gerondiu penjant
Participi passat
singular plural
masculin penjat penjats
femenin penjada penjadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present pengi
penge[N 1]
penjas penja penjam penjatz penjan
Imperfach penjavi penjavas penjava penjàvem penjàvetz penjavan
Preterit pengèri pengères pengèt pengèrem pengèretz pengèron
Futur penjarai penjaràs penjarà penjarem penjaretz penjaràn
Condicional penjariái penjariás penjariá penjariam penjariatz penjarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present penge penges penge pengem pengetz pengen
Imperfach pengèssi pengèsses pengès
pengèsse
pengèssem pengèssetz pengèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu penja ! pengem ! penjatz !
Negatiu penges pas ! pengem pas ! pengetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)