Occitan

Etimologia

Del latin suspendere.

Prononciacion

lengadocian, gascon /sysˈpendɾe/; provençau /syspẽⁿ'dʀe/

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « suspendre » ]

Sillabas

sus|pen|dre

 Vèrb

suspendre

  1. Penjar un objècte en l’aire, lo manténer que pòrte sus pas res.
  2. (figurat) Ajornar, diferir, arrestar per un temps.
    • Suspendre l’execucion d’un arrèst.
    • Suspendre las ostilitats.
    • La sesilha es suspendusa.
  3. Interrompre, s’arrestar per un temps.
    • Las òbras demoran suspendudas dempuèi longtemps.
  4. (particular, drech) Esperar, per portar son jutjament, que se'n sápia mai.
    • Suspendre son jurjament sus quicòm.
  5. (particular, politica) Interrompre l’exercici de drechs politics o civils per un temps.
    • Suspendre la constitucion.
    • Suspendre l’execucion de las leis.
  6. (particular, figurat) Interrompre las foncions d’un eclesiastic, d’un magistrat, d’un oficièr, d’un agent quinnque siá, sens li levar son caractèr.

Parents

Traduccions

Catalan

Etimologia

Del latin suspendere.

Prononciacion

Oriental: central /susˈpɛndɾə/, balear /susˈpəndɾə/, /susˈpɛndɾə/ Occidental: /susˈpendɾe/

Sillabas

sus|pen|dre

 Vèrb

suspendre

  1. suspendre (oc)