dicsőséges

Ongrés

Etimologia

Bastit a partir de dicsőség ("onor, glòria") amb lo sufix adjectival -es en foncion de l'armonia vocalica.

Prononciacion

['diʧø:ʃe:gɛs]

Sillabas

di | cső | sé | ges (4)

Adjectiu

dicsőséges

Traduccions

• onorable ^(oc) masculin, onorabla ^(oc) femenin, gloriós ^(oc) masculin, gloriosa ^(oc) femenin