Occitan

Etimologia

(Nom 1) Del latin diligentia « rapiditat », « zèl », « exactitud », « atencion », « vigilància ».
(Nom 2) Brèu del francés carrosse de diligence, Carròça de deligéncia.

Prononciacion

/dili'd͡ʒensjo̞/

Sillabas

di|li|gén|cia

 Nom comun 1

Declinason
Singular Plural
diligéncia diligéncias
[dili'd͡ʒensjo̞] [dili'd͡ʒensjo̞s]

diligéncia femenin

  1. Promptitud d’accion.
  2. (drech) Demanda en justícia, requista, subretot en tèrmes de procedura.
    • Per manca de diligéncia, l’instància perís al tèrme de tres ans.
  3. Suènh vigilant ; recèrca exacta.

Traduccions

 Nom comun 2

Declinason
Singular Plural
diligéncia diligéncias
[dili'd͡ʒensjo̞] [dili'd͡ʒensjo̞s]

diligéncia femenin

  1. Carròça ipomobila pel transpòrt en comun de passatgièrs e de bagatges, fasent partit d’un ret de ligams rotièrs exprès.

Parents

Traduccions