dit
Occitan
Etimologia
- (nom 1) Deu latin dĭgĭtus.
- (nom 2) De dire.
Prononciacion
/dit/
França (Bearn) : escotar « dit »
Nom comun 1
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
dit | dits |
[dit] | [dits] |
dit masculin (gascon) (lengadocian)
- Ua de las extremitats articuladas de la man de l'èste uman.
Derivats
Variantas dialectalas
Traduccions
|
|
Nom comun 2
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
dit | dits |
[dit] | [dits] |
dit masculin (lengadocian)
- Causa dita
Variantas dialectalas
Sinonims
Forma de vèrb
dit
Catalan
Etimologia
Del latin dĭgĭtus.
Prononciacion
/dit/
Espanha (Tarragona) : escotar « dit » Espanha (Sueca) : escotar « dit »
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
dit | dits |
[dit] | [dits] |
dit masculin
- Det.
Derivats
Francés
Prononciacion
/di/
França (Brétigny-sur-Orge) : escotar « dit » França (Vòges) : escotar « dit » Canadà (Shawinigan) : escotar « dit » França (Sesseraç) : escotar « dit »
Forma de vèrb
Ladin
Prononciacion
Forma de vèrb
Declinason | ||
---|---|---|
Dialècte : Val Gardena, Val Badia | ||
Singular | Plural | |
Masculin | dit | dic |
Femenin | dita | dites |
dit