dobte

Occitan

Etimologia

Bastit a partir de dobtar.

Prononciacion

['dutte]

França (Bearn) : escotar « dobte »

Sillabas

dob | te (2)

Nom comun

dobte masculin

1. Fach d'esitar, de trantalhar, de saber pas qué far.

Parents

• dobtar
• dobtós, -osa
• dubitatiu, -iva

Reviradas

alemand: anglés: doubt (en) neutre basc: breton: bulgar: catalan: dubte (ca) chèc: danés: eslovac: eslovèn: espanhòl: duda (es) femenin esperanto: finlandés: francés: doute (fr)

grèc: islandés: italian: dubbio (it) leton: lituanian: neerlandés: norvegian: ongrés: kétség (hu) polonés: portugués: romanés: suedés: turc: ucraïnian: