Occitan

Etimologia

Del neerlandés droog (« sec »), o de l'italian droga (« dragèa ») (benlèu del latin derogare, (seg.P. Guiraud).

Prononciacion

lengadocian, gascon /dɾuˈɣa/
escotar « drogar »
provençau /dʀuˈga/

Sillabas

drò|ga

 Vèrb

drogar

  1. Tractar amb de drògas
  2. (En particular) Donar una substéncia qu'agís sus la ment (psicotròp) o sul còrs.
  3. (Par extension) Agir sus la ment, modificar, exacerbar o alterar la percepcion de la realitat.
  4. (Figurat) Abrutir, far dependent.
  5. (Pronominal) Consomar una dròga, aver l’abitud de'n consomar, èsser dependent d’un dròga.

Traduccions