ebrèu
Occitan
Etimologia
Del latin Hebraeus.
Prononciacion
/eˈβɾɛw/
França (Bearn) : escotar « ebrèu »
Nom comun
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | ebrèu | ebrèus |
[eˈβɾɛw] | [eˈβɾɛws] | |
Femenin | ebrèa | ebrèas |
[eˈβɾɛo] | [eˈβɾɛos] |
ebrèu masculin
- Ist. Individu d'un grop de pòbles semites que conquistèron e abitèron Palestina, nomenat tanben israelita e josieu.
- Ling. Lenga semitica del grop nòrd-occidental, parlada pels ancians ebrèus e, actualament, dins una forma moderna, en Israèl.
Parents
Traduccions
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | ebrèu | ebrèus |
[eˈβɾɛw] | [eˈβɾɛws] | |
Femenin | ebrèa | ebrèas |
[eˈβɾɛo] | [eˈβɾɛos] |
ebrèu masculin
- Relatiu al pòble ebrèu.
- Relatiu a la lenga ebrèa.
Parents
Traduccions
Vejatz tanben
- Mots en ebrèu dins lo Wikiccionari
- ebrèu sus Wikipèdia