editora

Occitan

Etimologia

Del latin editor (« fondator, autor »).

Prononciacion

/eðiˈtuɾo̞/, /eðiˈtuɾo̞/, provençau /ediˈtuʀə/, /ediˈtuʀə/

Sillabas

e|di|to|ra

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
editora	editoras
[eðiˈtu]	[eðiˈtuɾo̞s]

editora femenin, (equivalent masculin: editor)

1. Persona o organizacion, industriala o artesanala, qu'estampa e difusa de libres, des jornals, etc., o qu'edita de logicials.
2. Aquela qu'establís lo tèxte d'una òbra donada (que n'es pas l’autor, e que sovent es anciana), sus la basa d'original de tèxtes manuscrits o picats , etc.

Variantas dialectalas

• editritz (lengadocian, gascon)

Parents

• edicion
• editorial / editoriau
• editorialista

Traduccions

alemand: Herausgeberin (de), Verlegerin (de), Redakteur (de) anglés: editor (en) basc: catalan: editora (ca)

espanhòl: editora (es) francés: editrice (fr) italian: editrice (it) portugués: editora (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin editor (« fondator, autor »).

Prononciacion

oriental /əðiˈtoɾəs/, /əðiˈtoɾəs/, occidental /eðiˈtoɾes/, /eðiˈtoɾes/

Sillabas

e|di|tor

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
editora	editores

editora femenin, (equivalent masculin: editor)

1. editora ^(oc)
2. Entrepresa d'edicion

Espanhòl

Etimologia

Del latin editor (« fondator, autor »).

Prononciacion

/eðiˈtoɾa/, /eðiˈtoɾa/

Sillabas

e|di|to|ra

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
editora	editoras

editora femenin, (equivalent masculin: editor)

1. editora ^(oc)
2. Entrepresa d'edicion

Portugués

Etimologia

Del latin editor (« fondator, autor »).

Prononciacion

[?]

Sillabas

e|di|to|ra

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
editora	editoras

editora femenin, (equivalent masculin: editor)

1. editora ^(oc)
2. Entrepresa d'edicion