elementari
Occitan
Etimologia
- Du latin elementarius, « relatiu al’alfabet », puis en bas-latin « relatiu als principis rudimentaris de la gramatica », puèi « relatiu als quatre elements ».
Prononciacion
/elemenˈtari/ , provençau /elemẽⁿˈtaʀi/
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | elementari | elementaris |
[elemenˈtari] | [elemenˈtaris] | |
Femenin | elementària | elementàrias |
[elemenˈtario̞] | [elemenˈtario̞s] |
elementari
- Que constituís un element.
- Qu'es a la basa, al nivèl mens naut d’un òrdre ierarquic.
- Que dona los rudiments de basa dins lo procediment d’aprendissatge.
- (per extension) Simple, aisit, rudimentari.