Occitan

Etimologia

Du latin elementarius, « relatiu al’alfabet », puis en bas-latin « relatiu als principis rudimentaris de la gramatica », puèi « relatiu als quatre elements ».

Prononciacion

/elemenˈtari/, provençau /elemẽⁿˈtaʀi/

 Adjectiu

Declinason
Singular Plural
Masculin elementari elementaris
[elemenˈtari] [elemenˈtaris]
Femenin elementària elementàrias
[elemenˈtario̞] [elemenˈtario̞s]

elementari

  1. Que constituís un element.
  2. Qu'es a la basa, al nivèl mens naut d’un òrdre ierarquic.
  3. Que dona los rudiments de basa dins lo procediment d’aprendissatge.
  4. (per extension) Simple, aisit, rudimentari.

Sinonims

Traduccions