epopèia
Occitan
Etimologia
Del grèc ancian ancian ἐποποιία, epopoiía (« raconte en verses »).
Prononciacion
/e.pu'pɛ.jɔ/
e | po | pè | ia (4)
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| epopèia | epopèias |
| [e.pu'pɛ.jɔ] | [e.pu'pɛ.jɔs] |
epopèia femenin
- (Literatura) Long poèma narratiu contant las accions celèbras d’un eròi o d’un pòble dins un contèxte sovent meravelhos.
- L'epopèia de Gilgamesh
- (Per extension) Seguida de fachs istorics que, per lor caractèr eroïc, remembrant los racontes meravelhoses dels poètas.
- Viatge animat, sovent de resson negatiu.