Un eptagòn

Occitan

Etimologia

Del latin heptagonus, del grèc ancian ἑπτάγωνον (heptágōnon), compausat de ἑπτά (heptá) « sèt » e γωνία (gōnía) « angle ».

Prononciacion

/ettaˈɣɔn/

Sillabas

ep | ta | gòn (3)

 Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular Plural
eptagòn eptagòns
[ettaˈɣɔn] [ettaˈɣɔns]

eptagòn masculin

  1. Mat. Poligòn de sèt costats e de sèt angles.

Derivats

Traduccions