Occitan

Etimologia

Del latin vulgar *excalefare, en latin classic calefacere.

Prononciacion

/eskalˈfa/

Sillabas

es | cal | far (3)

 Vèrb

escalfar

  1. Far venir caud.

Variantas dialectalas

Derivats

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu escalfar
Gerondiu escalfant
Participi passat
singular plural
masculin escalfat escalfats
femenin escalfada escalfadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present escalfi
escalfe[N 1]
escalfas escalfa escalfam escalfatz escalfan
Imperfach escalfavi escalfavas escalfava escalfàvem escalfàvetz escalfavan
Preterit escalfèri escalfères escalfèt escalfèrem escalfèretz escalfèron
Futur escalfarai escalfaràs escalfarà escalfarem escalfaretz escalfaràn
Condicional escalfariái escalfariás escalfariá escalfariam escalfariatz escalfarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present escalfe escalfes escalfe escalfem escalfetz escalfen
Imperfach escalfèssi escalfèsses escalfès
escalfèsse
escalfèssem escalfèssetz escalfèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu escalfa ! escalfem ! escalfatz !
Negatiu escalfes pas ! escalfem pas ! escalfetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)

Catalan

Etimologia

Del latin vulgar *excalefare, en latin classic calefacere.

Prononciacion

/əskəlˈfa/ (oriental), /eskalˈfaɾ/ (valencian)

Espanha (Barcelona) : escotar « escalfar »

 Vèrb

escalfar

  1. Escalfar.