escalonha

Occitan

Etimologia

Deu latin medievau scalongia, gessit deu latin classic ascalonia cepa, ceba d'Ascalon (vila de la Palestina antica, adara Ashkelon).

Prononciacion

/eskaˈluɲo/, /eskaˈluɲo/

França (Bearn) - Gascon : escotar « escalonha »

Sillabas

es | ca | lo | nha

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
escalonha	escalonhas
[eskaˈluɲo]	[eskaˈluɲos]

escalonha femenin (gascon)

1. Planta ortalèra, de la familha de las lilacèas, vesina de l'alh e de la ceba, de la quau lo cabòç ei utilizat com condiment, dab ua sabor mens hòrta que l'alh.
   • Saussa a l'escalonha.

Variantas dialectalas

• escaluenha (provençau), (vivaroaupenc)
• escaluènha (lengadocian)
• eschalòta (lemosin)

Iperonims

• condiment

Traduccions

alemand: Shalotte (de) femenin anglés: shallot (en) catalan: escalunya (ca) femenin espanhòl: chalote (es) masculin, chalota (es) femenin

francés: échalote (fr) femenin italian: scalogno (it) masculin neerlandés: sjalot (nl) portugués: chalota (pt) femenin