Occitan

Etimologia

Del vèrb esmarrar.

Prononciacion

[ezmara'δu]

Sillabas

es | mar | ra | dor (4)

 Nom comun

esmarrador masculin

  1. Luòc que òm s'i esmarra, laberint.
Di draiòu trapeja sèmpre me destourne. E m'esmare de fes dins d'esmaradou sourne (T. Aubanel) (grafia originala)

Traduccions