espanhòu
Occitan
Etimologia
De l'occitan ancian espaignol, gessit deu latin hispaniolus.
Prononciacion
/espaˈɲɔw/
Nom comun
Declinason | ||
---|---|---|
Dialècte : gascon | ||
Singular | Plural | |
Masculin | espanhòu | espanhòus |
[espaˈɲɔw] | [espaˈɲɔws] | |
Femenin | espanhòla | espanhòlas |
[espaˈɲɔlo] | [espaˈɲɔlos] |
espanhòu masculin (gascon), (provençau), (lemosin), (vivaroaupenc)
- Abitant d'Espanha.
- Ling. Lenga d' Espanha tanben parlada en mantun país d'America deu sud e centrala.
- Qu'estudiam l'occitan e l'espanhòu seriosament.
Variantas dialectalas
- espanhòl (lengadocian)
Sinonims
Derivats
Traduccions
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Dialècte : gascon | ||
Singular | Plural | |
Masculin | espanhòu | espanhòus |
[espaˈɲɔw] | [espaˈɲɔws] | |
Femenin | espanhòla | espanhòlas |
[espaˈɲɔlo] | [espaˈɲɔlos] |
espanhòu (gascon), (lemosin), (provençau), (vivaroaupenc)
- Relatiu a l'Espanha, a sa cultura, sa lenga, sos abitants.
- Lo govèrn espanhòu.
- Un ciutadan espanhòu.
Traduccions
Referéncias
Vejatz tanben
- Mots en espanhòu dins lo Wikiccionari
- espanhòu sus Wikipèdia